U bent hier

Eindige element analyse

Ontwerp
Constructieonderdelen zijn vaak dermate complex dat er geen standaard ontwerpregels voor zijn opgenomen in een ontwerpcode. Om te beoordelen of de constructie voldoende sterk is volgens de ontwerpnorm kan een eindige elementenmodel worden gemaakt. Op basis van normen als RToD (D1200), ASME VIII div2, API579, EN13445-3 annex B of C wordt de optredende spanning of hoeveelheid plastische rek in de constructie beoordeeld.

Oplossingen
Naast de integriteitsbeoordeling is het voor constructieonderdelen als flenzen belangrijk om te weten of er ten alle tijde voldoende vlaktedruk op de afdichtingsvlakken is. Dit om afdichting te kunnen garanderen. Door toepassing van zogenaamde contactanalyses is het mogelijk om de vlaktedruk nauwkeurig te bepalen. Invloeden op vlaktedruk zoals thermische wisselende belasting of externe belasting kan zo onderzocht worden. Hierdoor worden oplossingen gezocht voor kritische flensverbindingen.

FFP-analyses

Een eindige elementenanalyse kan in een FFS-analyse in verschillende situaties worden toegepast.

Nauwkeurige spanningsbepaling

Lees meer

Nauwkeurige spanningsbepaling voor bijvoorbeeld koudbrosheids- of breukmechanica analyse
Ook EEM-analyses worden veelvuldig toegepast in FFP-analyses. Dit omdat het voor een specifieke FFP-analyse noodzakelijk is om de spanning lokaal te weten. Deze lokale spanning kan niet vanuit de rekenregels worden bepaald. Bijvoorbeeld de analyse van een T-stuk. Vanuit de rekenregels is het alleen mogelijk om de membraanspanning in een T-stuk te bepalen. Echter, als gevolg van inwendige druk treedt hier buigspanning op. Bij de beoordeling van lasfouten, wanddikteafname en scheuren is het belangrijk om precies te weten hoe groot de lokale spanningen zijn.

Spanningsintensiteitsbepaling

Lees meer

Bepaling van de spanningsintensiteit aan scheurtip voor specifieke geometrieen
De spanningsintensiteit in vlakke platen, cilinders of T-stukken kan met behulp van formules bepaald worden. In bijzondere gevallen – waar de geometrie complex is - kunnen de standaardoplossingen niet meer worden toegepast. Als dat het geval is wordt met behulp van de eindige elementenmethode bepaald hoe groot de spanningsintensiteit is.

Level 3-analyse

Lees meer

Level 1 en Level 2 tools bieden geen oplossing meer
Een level 1 en 2 FFS-analyse wordt meestal gebaseerd op handberekeningen. Als een constructie dan niet voldoet kan met behulp van eindige elementenanalyses nog een stap verder worden gegaan. Een typisch voorbeeld is een lokale wanddikte afname: een level 1-analyse beperkt zich tot de minimum benodigde wanddikte volgens de ontwerpnorm. In een level 2-analyse mag de sterkte van de constructie al afnemen tot 90% van de benodigde ontwerpsterkte. Door gebruik te maken van EEM- analyses is het mogelijk om de specifieke lokale geometrie te modeleren en een Design by Analysis-procedure te volgen. Op basis van procedures beschreven in ASME VIII div 2 en API is het mogelijk om de constructie te beoordelen op plastisch bezwijken of lokaal plastisch gedrag.

Eindige element analyse

Sintra Engineers

Contact